Opnieuw heeft het zuiden van Nederland deze week forse neerslag te verduren gehad tot zelfs 80 millimeter lokaal. Ditmaal vooral in Zeeland, waar water tussen de pas gepote aardappelruggen staat en delen van verschillende percelen onder water staan. De mate van schade is lastig in te schatten zo vroeg in het groeiseizoen, maar dat er schade en verliezen zijn is een zekerheid.

De uienexport veert weer wat op in het meest recente exportcijfer. Groot-Brittannië is en blijft een grote klant maar er gaan toch ook de nodige uien weg voor verre bestemmingen.

Spelers op de tarwemarkt wekken de indruk even niet meer te weten hoe het verder moet. Na bearish nieuws uit Rusland over meevallende schade door de vorst eerder deze maand en hoge verwachtingen voor de wintertarwe in Kansas zou een wat steviger correctie niet onlogisch zijn. De onzekerheid over de opbrengstpotentie van wintertarwe blijft overheersen.

Een nieuwe koopronde zorgt voor een ommekeer op de uienmarkt. Hoe duurzaam de oplopende prijzen zijn, dat is een tweede. Ondertussen wordt er ook naar de komende oogst gekeken. De verwachte areaaluitbreiding in de zaaiuien zou door de natte lente weleens veel kleiner kunnen uitpakken.