De wind in de mondiale landbouw waait onderhand uit een andere hoek. Na een paar jaar van vooral stijgende markten is de agrarische sector nu meer in de ban van dalende prijzen en wanneer die hun dieptepunt hebben bereikt. In het kielzog van de goede marktomstandigheden in de primaire sector wisten de producenten van gewasbeschermingsmiddelen ook een graantje (of nog wat meer) mee te pikken. Nu het in de landbouw minder gaat, krijgen bedrijven in de periferie daar ook het een en ander van mee.

Het wil maar niet droog worden. Van vast weer dat ons door de weervoorspellers in het vooruitzicht was gesteld is niks meer over. Regen lijkt haast wel het verhaal van de wintergranen te worden dit seizoen in Europa. Dat is in de VS, waar droogte de kop weer begint op te steken, wel anders. Dit niet in de tarwegordel maar in de cornbelt. En we kunnen ook niet om het Wasde-rapport van het USDA heen dat afgelopen vrijdag uitkwam.

Vanaf de weg lijkt het misschien heel wat maar over het algemeen is het nog bijzonder op de Noordwest-Europese akkers. Het is traditioneel wel zo dat als de dagen lengen, het weer verbetert en de voorspellingen voor de langere termijn goed lijken, het bij de akkerbouwer gaat kriebelen en dat de aardappelmarkt daarop kan reageren.

Het wil maar niet gaan lopen in de peenhandel. Zowel op de teler als aan de exportkant blijft het maar een lauwe bedoening. Met dwingend aanbod dat boven de markt blijft hangen, lijkt daar niet snel verandering in te komen.